Strona:Wolter - Powiastki filozoficzne 02.djvu/299

 Str. 52, w. 9. Wódka, jaką wyrabiają mieszkańcy wysp Antylskich.
 — w. 21. Huroni, mieszkańcy Kanady.
 Str. 53, w. 12. Bolingbroke (1678—1751) mąż stanu i pisarz angielski. Jako myśliciel był prekursorem Woltera i Encyklopedystów.
 Str. 55, w. 18. Sagar Theodat, misyonarz z XVII w., który podjął nawrócenie Huronów.
 Str. 56, w. 20. Algonkinowie, mieszkańcy północnej Kanady.
 Str. 68, w. 5. Chrzest ognia praktykowany był w dawnych gminach chrześcijańskich; polegał na znamieniu, które wypalano rozżarzonem żelazem na szyi i na ręce.
 Str. 76, w. 21. Euzyt, król Echalji, słynny strzelec z łuku, przyrzekł córkę temu, kto go przewyższy w tem ćwiczeniu. Zwyciężony przez Herkulesa, nie chciał dotrzymać słowa i zginął z jego ręki.
 Str. 81, w. 1. Wergili, Eklogi I, 3.
 — w. 5. Wskutek odwołania Edyktu Nantejskiego w r. 1685.
 — w. 17. Autentyczne słowa Fontenelle’a do pewnego kupca z Rouen, jansenisty.
 — w. 18. Pastor protestancki.
 Str. 82, w. 10. W istocie, papież Inocenty XI długo walczył przeciw Ludwikowi XIV o prawa królewskie do dochodu z wakujących biskupstw i opactw.
 — w. 24. O. La Chaise, jezuita, spowiednik Ludwika XIV mający nań znaczny wpływ, był jednym z głównych sprawców odwołania Edyktu Nantejskiego, którym Henryk IV przyznał swobody protestantom (1598).
 — w. 26. Jezuitów wypędzono w r. 1764.
 — w. 27. Louvois, minister wojny; aluzja do słynnych „dragonad“ Ludwika XIV.
 Str. 86, w. 23. Bastylja, słynne więzienie paryskie, od którego zburzenia zaczęła się Rewolucja Francuska