Strona:Wolter - Powiastki filozoficzne 02.djvu/302

 Str. 106, w. 27. Św. Prosper, towarzysz św. Augustyna w zwalczaniu herezji.
 Str. 109, w. 16. Chrześcijański pedagog, dzieło O. d’Oustreman, jezuity. „Wyborna książka dla głupców“, powiada o niej Wolter w Słowniczku filozoficznym.
 Str. 125, w. 2. Marszałek de Marillac (1573—1632) stracony za udział w spisku przeciw Richelieu’mu.
 Str. 138. Człowiek o czterdziestu talarach, jest satyrą wymierzoną w naukę fizyokratów, o „ziemi jako jedynem źródle bogactw“. Głową tej szkoły był lekarz Quesnay (1694—1774).
 Str. 139, w. 13. Filip II hiszpański, popierający stronnictwo Ligi przeciw królom Francji.
 Str. 144, w. 15. Geometra ów, jestto akademik Deparcieux autor Zarysu prawdopodobieństwa ludzkiego życia oraz projektu wodociągów dla Paryża.
 Str. 149, w. 29. Ex-jezuita otrzymywał pensję 400 funtów.
 Str. 150, w. 4. O. La Valette, przełożony Missyj na Martynice, skazany przez trybunał paryski za malwersacje w r. 1762.
 — w. 9. O. Patouillet (1699—1779) ciętem swojem piórem sporo dokuczył Encyklopedystom. — O. Nonotte w broszurach swoich wykazywał błędy historyczne Woltera.
 Str. 158, w. 17. Chodzi o osławionych „generalnych dzierżawców“.
 — w. 28. Horacy, Listy (I, 2, 16).
 — w. 29. Horacy, Satyry (I, 1, 106).
 — w. 30. Bajki Fedra (II, 5).
 Str. 161, w. 3. Do szarych muszkieterów przylgnęła opinia hulaszczego życia.
 Str. 164, w. 10. Lemercier de La Rivière.
 Str. 165, w. 4. Książka Navau, ukazała się w r. 1757.
 Str. 166, w. 2. Alberoni (1664—1752) minister króla hiszpańskiego Filipa V.