we[1]. Huntington pisał, iż w okresie zimnej wojny kraje określały się w stosunku do supermocarstw jako sojusznicy, satelici, klienci, kraje neutralne i niezaangażowane. W świecie, jaki nastał po zimnej wojnie, takim punktem odniesienia staną się cywilizacje, a nowa geopolityczna struktura świata będzie wyznaczona przez interakcje pomiędzy dziewięcioma światowymi cywilizacjami: zachodnią, prawosławną, muzułmańską, konfucjańską (chińską), japońską, buddyjską, hinduistyczną, południowoamerykańską i afrykańską. Polityka globalna staje się zatem polityką wielobiegunową i wielocywilizacyjną oraz wyłania się ład światowy oparty na cywilizacjach; kraje o zbliżonych cechach kulturowych współpracują ze sobą i grupują się wokół państw będących ośrodkami ich cywilizacji.
Huntington zwracał też uwagę, iż w kształtującej się na nowo polityce globalnej tworzą się ugrupowania cywilizacyjne (co widać najlepiej na przykładzie cywilizacji zachodniej, chińskiej i prawosławnej), w których skład wchodzi państwo-ośrodek, państwa-członkowie, pokrewne kulturowo mniejszości w państwach pobliskich oraz ludy należące do innych kultur w państwach sąsiednich. Państwa będące ośrodkami głównych cywilizacji zajmują na arenie międzynarodowej miejsce dwóch supermocarstw z okresu zimnej wojny, stając się dla innych krajów biegunami przyciągania i odpychania[2]. Liczba takich państw-ośrodków i rola, jaką pełnią, różnie się kształtują w rozmaitych cywilizacjach i mogą z czasem ulegać zmianie. Cywilizacja japońska jest w praktyce identyczna z jednym japońskim państwem-ośrodkiem, cywilizacja chińska, prawosławna i hinduistyczna mają po jednym państwie będącym ośrodkiem, na Zachodzie istnieją dwa takie ośrodki: USA i ośrodek franko-germański w Europie; cywilizacje islamu, Ameryki Łacińskiej i Afryki nie mają wykształconych państw-ośrodków[3]. Z uwagi na fakt, iż w rzeczywistości międzynarodowej granice państwowe nie zawsze pokrywają się z granicami cywilizacyjnymi w przestrzeni globalnej, można wyróżnić państwa będące członkami cywilizacji (member states — kraje należące do danej cywilizacji), jej ośrodkami (core states — kraje będące centrami danej cywilizacji), kraje osamotnione (lone countries — kraje, które tworzą cywilizacje same w sobie i trudni przyporządkować je do jakiegokolwiek kręgu kulturowego), rozszczepione (cleft countries — kraje, wewnątrz których przebiegają linie graniczne między cywilizacjami) i kraje na rozdrożu lub kraje rozdarte (torn
