również cały zamieszkiwany przez nią świat. Reguluje międzyludzkie interakcje i pragnie sprawować bezpośrednie rządy nad naturą ludzką; 4) mimo iż Imperium włada potężnymi siłami przymusu oraz destrukcji i jest wiecznie „skąpane we krwi” (opiera się na przemocy), to jawi się ono jako idea niezmiennie nastawiona na pokój — wieczny pokój poza historią[1].
Imperium — jako forma globalnego porządku międzynarodowego — cechuje się ekspansywnością. Imperium zostaje powołane do życia i ukonstytuowane na podstawie swej zdolności do rozwiązywania konfliktów. Dlatego też pierwszym jego zadaniem jest poszerzenie obszaru porozumień podtrzymujących jego własną potęgę[2]. Ekspansywność Imperium jest warunkiem jego trwania, tak więc logika funkcjonowania Imperium jest warunkiem jego trwania, tak więc logika funkcjonowania Imperium zmusza je do ciągłego rozszerzania swojego władztwa, które na kształt Hobbesowskiego Lewiatana obejmuje swoimi globalnymi regułami wszystkie obszary świata. W tym sensie dla Hardta i Negriego system Narodów Zjednoczonych, rozumiany jako kompleks globalnych instytucji, stanowi sposób na narzucanie odterytorializowanej, globalnej hegemonii norm i reguł, które poprzez odpowiednie agencje i organy są wprowadzane w życie. Imperium posiada także swoje hierarchie i sposoby narzucania dominacji. Generalnie Imperium ma charakter inkluzyjny — wszyscy są mile widziani w jego granicach, bez względu na rasę, wiarę, kolor skóry, płeć, orientację seksualną itp. „Imperium nie fortyfikuje swych granic, by odepchnąć innych, lecz wciąga ich w obręb swego pokojowego ładu jak potężny wir”[3]. Jednocześnie wewnątrz Imperium następuje afirmacja różnic, gdyż ten model państwa posługuje się odmiennościami jako narzędziem do zwalczania oporu i do kontroli procesów ekonomicznych i politycznych. Istniejące wewnątrz Imperium antagonizmy i podziały ułatwiają kontrolę i wykorzystywanie jednych grup przeciwko drugim, co daje skuteczne narzędzie panowania. „Imperialne panowanie nie będzie polegało na negowaniu czy osłabianiu tych różnic, lecz na afirmowaniu ich i organizowaniu w skuteczne narzędzie panowania. (…) potrójnym imperatywem Imperium jest: inkorporować, różnicować, zarządzać”[4].
Ważnym elementem idei Imperium jest podkreślanie jego ekonomicznego wymiaru i postępującego podporządkowania ludności świata kapitalistycznemu
