Najmniej raz do roku Harcerz Naczelny winien zwoływać odprawę starszyzny Z. H. P., poświęconą usprawnieniu metod wychowawczych, sprawozdaniem środowisk z pracy, zaznajomienie się z jej nowemi zdobyczami.
Najmniej dwa razy do roku w poszczególnych chorągwiach odbywają się podobne odprawy. Ponadto Harc. Naczelny obowiązany jest zwoływać odprawy specjalne, poświęcone poszczególnym działom pracy.
W każdej chorągwi Komendant Chorągwi albo jeden z jego współpracowników powinien rozporządzać odpowiedniemi środkami do poświęcenia się całkowitego i ciągłego pracy harcerskiej, dla utrzymania jej ciągłości.
7) Jest jasnem, że zmieniony statut czy regulaminy nie pomogą, jeżeli wśród instruktorów nie będzie przywiązania do pracy, poczucia lojalności i harcerskiej dyscypliny. Harcmistrzów polskich obowiązują dwie podstawowe zasady:
Musisz postępować tak, jak wymagasz, aby postępowali twoi harcerze.
Musisz przestrzegać bezwzględnej, harcerskiej karności w stosunku do swoich władz.
W szczególności harcerz musi lojalnie wypełniać wskazania, ustalane w Z. H. P. jako obowiązujące. W przeciwnym razie rozbija pracę.
8) Fundamentem pracy harcerskiej jest zrzeszenie i drużyna.
W tej dziedzinie zrobiono już wiele. Stworzono wielką literaturę harcerską, dla młodzieży i starszych, opracowano reformę prób, wspaniale rozwinięto obozowanie, pomnożono w roku ostatnim ilość harcerzy o 6 tysięcy, zespolono drużyny na wspaniałym Zlocie Narodowym w Poznaniu.
Dla dalszego rozwinięcia tej pracy należy:
Ustalić zasadę, że obowiązkiem harcmistrza jest prowadzić drużynę.
Zapobiedz „magazynowaniu“ harcmistrzów w sztabach przez określenie maksymalnej ilości członków komend, zwolnionych od prowadzenia drużyny. Podnieść poziom wyrobienia praktycznego harcmistrzów przez: zorganizowanie centralnego kursu harcerzy. Przez zmianę regulaminów prób starszyzny w kierunku praktycznej umiejętności prowadzenia drużyny i dopilnowania, aby przy próbach ten punkt miał znaczenie zasadnicze.
Niezwłocznie wprowadzić w życie zmienione regulaminy prób młodzieży, odpowiadające obecnym warunkom pracy. Wydać podręcznik dla młodzieży harcerskiej, dostosowany do obecnych warunków pracy drużyny.
W wydawnictwach oficjalnych Związku wprowadzić stały dział programowy dla drużyn i zastępów, do współpracy zaś wezwać wszystkich Komendantów Chorągwi. Ustalić minimalną ilość objazdów i wizytacyj, które powinny dokonać przełożone komendy w odpowiednich jednostkach. Ustalić minimalne wymogi dla poszczególnych komend, chorągwi i hufców, do których komendy muszą się dociągnąć.
9) W Harcerstwie winna się przygotowywać elita Narodu. Dla tego nie wolno dążyć do zbytniego rozwoju ilościowego kosztem jakości harcerzy. Elita harcerska powinna się tworzyć wśród wszystkich warstw polskich. Do tego prowadzimy zarówno w mieście, jak i na wsi, w fabrykach, warsztatach, we wszystkich rodzajach szkół Słabo stosunkowo rozwiniętą pracę na wsi należy przygotować przez specjalną pieczę nad drużynami seminaryjnemi, wprowadzenie w życie specjalnych programów dla tych drużyn, rejestrację harcerzy-nauczycieli i duchownych, kończących seminarja.
10) Programowość pracy w środowiskach i drużynach trzeba poprawić. W programach pracy drużyn postawić na pierwszem miejscu służbę bliźnim, jako dobry uczynek codzienny i jako pracę społeczną, bez których pracy drużyn grozi degeneracja. Ożywić zbiórki i ćwiczenia przez praktyczne przerabianie ćwiczeń technicznych, i zdobywanie sprawności. Rozwinąć ruch w zakresie wycieczek wędrownych.
W programach dla każdego okresu wychowania harcerskiego położyć szczególny nacisk na wyjaśnienie prawa w sposób odpowiedni dla każdego wieku chłopca.
Rozwinąć konsekwentnie i planowo wychowanie fizyczne i przysposobienie wojskowe w sposób nie uchybiający innym działom pracy. Tworzyć harcerskie oddziały i obozy P. W.
Harcmistrze i harcerze! Za nami i przed nami wielka praca dla dobra Polski, praca umiłowana nad życie. Dorobek mamy olbrzymi, czas go ulepszyć, utrwalić, pomnożyć.
Zdobędziemy się na wielki czyn wewnętrzny: zamiast wewnętrznych goryczy, swarów i niechęci, które nurtują nieraz wśród nas, zapanuje, jedność braterska, oparta na ukochaniu wspólnych ideałów, które są Harcerstwem, dyscyplina nieugięta i radosna praca realna i wytrwała, miłość i zaufanie dla harcmistrzów, którzy kierowali i kierują Związkiem.
Nie burzymy nic, budujemy wytrwale.
Dla błądzących braci harcerzy wyrozumiali, dla szkodników w naszej pracy nieugięci, gardzący oportunizmem, szczerzy i otwarci służymy dalej naszemu największemu po Polsce ukochaniu.
Wszystko dla Harcerstwa.
Strona:Wszystko dla harcerstwa.pdf/2
Ta strona została uwierzytelniona.
Grono współpracowników „Strażnicy Harcerskiej“.
Druk. „SPOŁEM” Warszawa, Nowogrodzka 18a.
