Ta strona została uwierzytelniona.
Bracia moi, szczęść wam Boże
Wiosny waszej, waszych snów!
Mnie północne świecą zorze,
Dzwoni dumka tęsknych słów...
Gdybyż można szaleć — marzyć!
Gdyby jedna czysta łza!...
Nie wiem, przed kim wiosnę skarżyć,
Ale straszna wiosna ma.
28. marca 1856.
ORŁY, SOKOŁY!
Orły, sokoły,
Dajcie mi skrzydła!
Gruz i popioły —
Ziemia mi zbrzydła.
Jabym chciał w górze
Pohulać z wami —
I tam na chmurze
Żyć piorunami.
Tu mi, jak w trumnie,
Świat nie wesoły,
Spuśćcie się ku mnie,
Orły, sokoły!
Choć duszę weźcie
Na wasze loty
I ją zanieście
W marzeń kraj złoty!
