Strona:Wybór poezyj- z dołączeniem kilku pism prozą oraz listów.djvu/390

Czy dla chwały narodu, gardząc miękkim puchem,
Legasz w polu pod burką lub prostym kożuchem?
Czy wiary, czy małżeńskiej dochowujesz zgody?
Ani latasz rwać kwiatków na cudze ogrody?
Jeśli tak czynisz, mam cię pewnie za szlachcica;
Niech cię każdy wielmożni, niech jaśnie oświéca.
Chlub się, stawiąc na popis liczne przodków szyki,
Wartuj stare herbarze i panegiryki;
A jeśli w nich są szczupłe sławy twojéj szranki,
Trząś francuskie blazony, Niemców ryterbanki;
Lub tam obierz którego w dawnych imion tłumie,
Czy wnukiem Cezarowi, czyli chcesz być Numie.
Ani się bój, że ci to krytyk zgani który.
Godzien-eś być ze cnoty, gdyś nie jest z natury.

 Lecz choćbyś i od Lecha prostym wyszedł ciągiem,
Jeśliś pustym świstakiem, nieciosanym drągiem,
Jeśli twój dwór podchlebcy, a rada zwodnicy,
Jeśli miasto odźwiernych, strzegą wrót dłużnicy,
Jeśli twe imię słynie niepięknie przed światem,
Żeś zdrajcą, żeś bluźniercą, wszetecznym gamratem:
Z tych samych, których hańbisz przez życie niegodne,
Będziesz miał przeciw sobie świadki niezawodne.
A blask skopconéj sławy, wierz mi, że na jawi
Jaśniejszym cię wyrodkiem przed światem postawi.
Próżno tedy wysokim pyszny urodzeniem,
Pod tych imion przezacnych gnuśnym drzémiesz cieniem;
Próżno się w cnoty przodków chcesz przybierać jaśnie;
Sny-to są w oczach moich i nikczemne baśnie.
Wiesz-że, ktoś jest? Oto łgarz, bezecny przechera,
Pijak, obłudnik, pieniacz, tchórz, marny kostera,
Zwodnik, istny mózgowiec, nie wart chwały kąska
I ze pnia szlachetnego spróchniała gałązka.

 Ale-m się zbyt rozdąsał, i kto z boku rzecze,
Że me swobodne piórko szczerym jadem ciecze;
Że z panami pokornym trzeba mówić tonem.
Dobrze! Otóż się pytam z niziuchnym ukłonem:
Droga krwi bogów kroplo! dusz najwyższych treści!
Bracie słońca, w którym się jednym wszystko mieści:
Piękność Adonisowa, moc niebianów króla,
Wdzięk Kupida, wzrok Marsa, a siła Herkula:
Panie! jak dawny twój dom? Jeżeli nie więcéj,
Lat mu będzie około pewnie dwóch tysięcy?