Ta strona została przepisana.
poezyj Adama S. Naruszewicza,
pomieszczonych w „Zabawach przyjemnych i pożytecznych“.
1770. Nic nadto (I, 12)[1]. — Oda do słowika (I, 25). — Pieśń ciarlatańska (II, 13). — Hymn do czasu (III, 2). — Do pijaków (III, 4). — Do gminu (III, 15). — Kolej życia ludzkiego (III, 17). — O powinności człowieka (III, 26). — Fajerwerk z ludzi (IV, 10). — Przemiana Dafny (IV, 22). — Cztery części roku (IV, 24). — Różność nasza (IV, 26). — Mirtyl, sielanka. — Dziecię poprawione, sielanka. — Dafne, sielanka. — Wiosna, sielanka. — Pacierz staruszka, sielanka. — Folwark, sielanka. — Przymierze śmierci z miłością, sielanka. — Rada zwierząt, bajka. — Równość po śmierci, epigramat. — Nagrobek pijanicy, epigramat. 1771. Podziękowanie królowi za numizma (I, 3). — Oda do Stan. Augusta w dzień urodzenia (I, 11). — Oda do fortuny (I, 17). — Oda na sanie ks. Izab. Czartoryskiéj (I, 19). — Do Antoniego Okęckiego (I, 20}. |
1771. Oda do ojczyzny (I, 26). — Do Stanisława Augusta od młodzi (II, 3). — Dziecięciu nowourodzonemu (II, 5). — Na akt weselny ks. Radziwiłła (II, 17). — Do przyjaciela smutnego (II, 21). — Oda na pokój marmurowy (III, 1). — Do Stan. Augusta (III, 13). — Obraz miłości (IV, 7). — Różnica wieku ludzkiego — (IV, 8). — Do potwarców (IV, 12). — Do strumienia (IV, 15). — Kościół śmierci (IV, 18). — Do jutrzenki (IV, 19). — Fircyk (IV, 29). — Oczekiwanie na towarzyszów, sielanka. — Smutek, sielanka. — Strumień, sielanka. — Narcys, sielanka. — Małżeństwo szczęśliwe, sielanka. — Do poezyi, sielanka. — O prawdziwym szlachectwie, satyra. — Głupstwo, satyra. — Wiek zepsuty, satyra. |
- ↑ Cyfry w nawiasach oznaczają: rzymska — księgę, arabska — odę w „Lirykach“.