Ta strona została uwierzytelniona.
II.
JEHOVAH!
Domini enim sunt cardines terae
et posuit urbem super eos. —
CANT... ANNAE.
Bogu cześć! Jego imie w dziełach się promieni,
W jego ręku cudownie świat złączony błyska;
Za obręb wieków, wieczność on ciska,
A nieskończoność za obręb przestrzeni.
Rzekł do zamętu płodnym wyrazem,
Za jedném słowem świat wytrysł razem.
Przy nim archanioł liczy narody,
Gdy lat mijając i miejsc przegrody,
Wszechmogący, z swéj opieki,
Wiekom ludy wydziela, pokoleniom wieki.
Nie ma jego potędze kresu ani mety;
Czy gdy z sfery na sferę, płonące komety,
Tłoczy niezmierném tchnieniem, czy gdzie w świata końcu,
Zgasnąć jakiemu rozkazuje słońcu;
Czy pod grzmiący Ocean wprowadza Wulkany,
Czy gdy tak góry płaszczy jak korne bałwany,
