Ta strona została uwierzytelniona.
Już go nié ma! Śmierć sroga szczęście mi wyrywa,
Byłam matką — i teraz czuję nieszczęśliwa,
Że w sercu moiém, ukradką,
Myśl tę pieszczę,
Że ja jeszcze
Jestem matką.
Strona:Wybór poezyj pomniejszych Wiktora Hugo.djvu/141
