Wſzyſcy obywatele na Xięstwie Sląſku na trzy głowne Rzędy dzielą ſię, to ieſt na szlacheckie, Mieyſkie i poſpolite wieyſskie oſoby.
Pierwßy Rząd głowny oſob ſzlacheckich, do którego i Grafow, Baronow i drugie Stanu Pańſkiego oſoby, oboiego pogłowia liczyć, dzieli ſię zaś na dwa oſobne Rzędy.
Nie czynić tu rożnice, bądź że przeoczone oſoby Szlacheckie w Mieściech, bądź też na wſiach mieſzkają, gdyż tak na iednym iak na drugim mieyſcu, Takſę Stolæ w ninieyſzym ſporządzeniu uſtawioną bez Excepcyi oddać powinni; Jakoż i gdy Małżonkowie umierają, iuż uſtanowioną ſubſtancye albo Przemożenia Summę 8000. Talerow twardych nie o dobrach zmarłego Małżonka albo Małżonki zoſobna, ale o ſpolney Małżonkow ſubſtancyi rozumieć, takim ſpoſobem: że, kiedy oba Małożonkowie weſpoł 8000. Talarow twardych i wyżey, przemagaią każdego z nich do pierwßego Rzędu liczyć.
Gdyby zaś ſprzeczka, czy Subſtancya takowa, a czy kogo podług niey do Pierwſzego albo drugiego Rzędu liczyć? tedy tę tym ſpoſobem znieść: Kiedy Szlachecka albo inſza Pańſkiego ſtanu oſoba na ſwoy Parol albo Szlacheckim prawdziwym ſłowem to aſſekuruie, ba gdyby tego potrzeba i Rewers Plebanowi wydaie, iże nie ma Subſtancyi 8000. Talerow twardych.
Tak też Dzierżawcy Maiętności Szlacheckich, nie będąc Szlachtą, ale tylko ſtanu Mieyſkiego, w tey mierze Szlachcie maią być porównani, a podług wiadomey ich Subſtancyi do Pierwſzego albo drugiego rzędu policzeni.
Co ſię wtorego Rzędu głownego, to ieſt osob Mieyſskich dotycze, wprzod Miaſta ſame na dwa Rzędy dzielą ſię, należą do
Swidnica.
Głogow.
Brzeg.
Hyrſzberga.
Grynberga.
Smidberga.
Jawor.
Lignica.
Nyſſa.
Lancut.
Nowe Miaſto Krolewſkie.
Zegan.
Oleśnica.
Opole.
Racibórz.
Wołow.
Frakenſteyn.
Mielicz.
Polkwice.
Freyburg.
Jelce.
Koźle.
Kieben.
Bytoń oboy.
Głogowek.
Strzelce Wielkie.
Toſt.
Sylberberga.
Reychenſteyn.
- ↑ talar twardy — tj. bity na stopę cesarstwa niemieckiego (zamiast na stopę polską wedle grzywny krakowskiej); w 1750 w Prusach oparty na wielokrotności 30 groszy zamiast 24; zob. Ignacy Zagórski, Monety dawnéj Polski, Warszawa 1845 oraz Tadeusz Korzon, System monetarny w Polsce, Warszawa [1891].