Strona:X de Montépin Marta.djvu/243

 — O! bardzo skromne, wobec naszego, wzajemnego położenia, jeden milion więcej.
 Baron Schwartz pozostawiwszy w spokoju brodę, podniósł obie ręce ku sufitowi, jakby go chciał wziąć na świadka zadawanego mu gwałtu moralnego.
 — Jak pan chcesz. Robert ciągnął dalej. Tylko bez targu. Pan nie potrzebujesz nawet radzić się swego rządu. Z góry jesteś pan pewien jego przyzwolenia. Dano panu najzupełniejsze pełnomocnictwo.
 — Jeżeli się zgodzimy, kiedy pan będziesz mógł nas zaspokoić?
 — Za tydzień.
 — A więc dobrze. Otrzymasz pan cztery miliony.
 — W jaki sposób nastąpi wypłata?
 — Za pańskie plany dany panu będzie czek na dwa miliony do banku berlińskiego a drugi tejże wartości do banku w Frankfurcie...
 — Odrzucam stanowczo. Nie chcę mieć wcale do czynienia z waszymi bankami niemieckimi. Byłoby to dla mnie strasznie kompromitującem.
 — Zatem jak się do tego wziąć?
 — Niech kredyt na umówioną sumę będzie mi otwarty w domu bankowym w Paryżu, u Rotszylda, gdzie mam już złożone kapitały.
 — I owszem, a zatem czekać pana będę za tydzień i skończymy. Ale, dodał baron Schwartz bardzo uprzejmie i z miłym uśmiechem, czy przyznasz pan przynajmniej, że byłem dla pana bardzo dogodnym pośrednikiem, dbającym o pańskie dobro?
 — O! rzekł Robert, również się uśmiechając, porę-