Strona:X de Montépin Marta.djvu/65

 Około godziny dziesiątej Robert Verniere i jego pasierb przybyli do Saint-Ouen, dla zobaczenia, jak idą roboty, i dla wydania rozporządzeń.
 Wszystko postępowało zadziwiająco szybko. Za dwa tygodnie można będzie otworzyć warsztaty odbudowane i fabryka nabrałaby życia.
 Robert postarał się o pozostanie sam na chwilę z Klaudjuszem Grivot, który go zapytał:
 — Czy zależy panu pryncypałowi na zobaczeniu się z doktorem O’Brienem?
 — Tak, teraz bardziej niż kiedykolwiek. Ztąd pojadę do Paryża, ażeby wyszukaś jego adresu.
 — Oto jego adres: Ulica Zwycięztwa Nr. 42 b.
 Robert zapisał adres w notatniku.
 — Czy pan dziś pojedzie? zapyta! Grivot. Nie byłoby nic w tem dziwnego, gdyby się pan spotkał u magnetyzera z panią Sollier.
 — Ona u O’B riena! drgnąwszy zawołał Robert.
 — Tak, stara się nie tracić czasu.
 — Jadę natychmiast.
 Robert pośpiesznie opuścił ulicę Hordoin i na placu merostwa wsiadł do tramwaju. Wysiadł na placu Havru, wziął dorożkę i kazał się wieźć na ulicę Zwycięztwa. Szybko pociągnął za dzwonek.
 Powiedzieliśmy, że po zerwaniu z baronem Schwartzem, O’Brien pożegnał personel niemiecki, który zatrudniał i który się składał z podrzędnych szpiegów. Pozostawił przy sobie tylko jednego Pomerańczyka, któremu, jak mniemał, mógł zupełnie zaufać. Ten właśnie Pomerańczyk, w liberji szwajcara z ministerjum, otwo-