Strona:X de Montépin Tajemnica grobowca.djvu/403

przypadkowi, który tak pomyślnie sprzyjał poszukiwaniom Maurycego, dziewczę znalazło się i wiadome już było jej mieszkanie. Nie tracąc ani minuty, Verdier jął obmyślać plan działania.
 — Symeona mieszka na pensji pani Dubief — rzekł — to bardzo dobrze, ale pensja wielka. Trzeba dowiedzieć się, w której części domu znajduje się jej pokój.
 — Maurycy tego samego jest zdania — odrzekł Lartigues.
 — Ale — żeby znaleźć ten pokój, trzeba koniecznie dostać się znowu do pani Dubief.
 — Naturalnie, ale w jaki sposób?
 — Trudno wymyślić.
 W tejże chwili dwa razy zapukano do drzwi.
 — Proszę! — krzyknął Lartigues.
 Drzwi się otworzyły i wszedł Maurycy.
 — Chodźże prędzej, kochany nasz przyjacielu — odezwał się doń Verdier.
 — Winszuję ci, winszuję. Masz szczęście diabelskie i węch ogromny.
 — Rzeczywiście — odpowiedział Maurycy z uśmiechem.
 — Symeona w naszem ręku, a ja za dwa tygodnie podpiszę akt ślubny.
 Verdier aż się rozśmiał.
 — Za trzy tygodnie ożenisz się, za miesiąc owdowiejesz, wszystko wybornie się składa! — rzekł.
 — Tym razem stanowczo już dosięgamy celu. Mnie jednak jedna rzecz niepokoi.
 — Co takiego?
 — Jak się dostać na pensję p. Dubief, ażeby się dowiedzieć, gdzie jest pokój Symeony.
 — A w jaki sposób zamierzacie usunąć tę niepotrzebną spadkobierczynię?
 — W ten sam sposób pozbędziemy się jej, jak i Marji Bressoles. Po co wysilać wyobraźnię. Co dla jednej dobre, przyda się i dla dwóch.
 — Oddychanie kwasem pruskim?
 — Tak.
 — Już przyrządziłeś?
 — Nie jeszcze. Spieszyć się nie ma po co. Ale zaraz zabiorę się do roboty.
 — Czy w nocy działać będziesz?
 — Naturalnie. Symeona musi spać. Przytem w dzień dostać się do niej niepodobna. Podejmuję się sam wszystkiego, byleście znaleźli sposób, ażeby zdjąć plan wnętrza domu.
 — Mam już projekt.
 W kilku słowach syn Aime Joubert opowiedział plan, jaki obmyślił.
 — Pomysł szczególny, ale bardzo praktyczny! — zawołał Ver-