Strona:X de Montépin Tajemnica grobowca.djvu/99

szenia, pomieszanego ze strachem, chociaż uczciwy, nie miał się czego obawiać.
 — Panie — rzekł sędzia śledczy, wymieniwszy kim jest — przychodzę do pana nie ściągać zeznania, lecz prosić o niektóre objaśnienia.
 — Jestem ich gotów dostarczyć. O co idzie?
 — Czy wszystkie numera w pańskim hotelu są zajęte?
 — W tej chwili, nie zupełnie, proszę pana... Wcale nie mam. Mama tylko pięciu lokatorów na dwanaście mieszkań, które powinnyby być zajęte. Czy pan chce poznać imiona, nazwiska i stan mych gości?
 — Bezwątpienia.
 — Zaraz objaśnię.
 Wziął księgę zapisową i mówił dalej:
 — Oto są nazwiska osób zapisanych obecnie. Pan Achilles Tourtin, komiwojażer, zamieszkały od dwóch tygodni, lat piędziesiąt. Pan Eugenjusz Blanchard, zamieszkały od roku i stołujący się u mnie, urzędnik merostwa, lat czterdzieści dwa. Pan Alfons Damiron, komisant handlu win, przybyły wczoraj wieczorem.
 — O której godzinie? — zapytał pan de Gibray.
 — O piątej.
 — Ile ma lat?
 — Sześćdziesiąt.
 — Mów pan dalej.
 — Pan Izydor Fernel z małżonką z prowincji, zamieszkali w Nangis, utrzymujący sklep galanteryjny, podróżujący do Paryża po zakupy. Są tutaj od dwóch dni.
 — Innych podróżnych pan nie masz?
 — Nie, panie.
 — Ani dziś, ani wczoraj.
 — Ale dzisiejszej nocy ktoś tu przychodził nocować?
 — Nie, panie.
 — Jakto? czym tego pewny? A ot garson, który co noc sypia w tym pokoju na przenośnem łóżku — rzekł gospodarz, wskazując na wchodzącego młodego człowieka w białym fartuchu.
 — On może potwierdzić moje słowa.
 Garson zbliżył się.
 — Czy tu był w nocy jaki podróżny? — zapytał pan de Gibray.
 — Nie, panie, ale ktoś jednak około wpół do drugiej przychodził.
 — Ktoś? — powtórzył sędzia pokoju.
 — Tak, panie. Spałem jak zabity, gdy w tem dzwonek hotelu, znajdujący się jak panowie widzicie, tu nad bankiem, obudził mnie swoim brzękiem. Wyskoczyłem z łóżka, włożyłem na siebie ubranie, pociągnąłem za sznur i czekam. Widząc, że nikt nie wchodzi, sądziłem, że jakiś urwisz zażartował sobie ze mnie, jak się to czasem