Strona:Złotowłosa królewna.djvu/25

—   23   —

kruka i kawki i natychmiast zamienił ich w ludzi.
 Kot czarny z ognistemi oczami, czatujący na jakąkolwiek zdobycz, bo był naumyślnie wciąż głodzony do czarów, zobaczywszy szczura, rzucił się i pożarł go natychmiast. Tejże chwili, gdy książe wyszedł z rodzicami z chaty, zawaliła się i zapadła w ziemię wraz ze żmijami, wężami i ziołami używanemi do czarów. Na miejscu chaty została garść popiołu.
 Przyjechawszy do królewny, przedstawił królowi swych rodziców i poprosił o rękę jego córki. Wyprawiono huczne wesele i pojechano do majętności księcia piękną złocistą karetą w cztery zaprzężoną rumaki.
 Żyli długo i szczęśliwie, błogosławieni przez kraj cały, a w szczególności przez biedaków, których ratowali od nędzy. Po śmierci starego króla, książe