zastosować było można nowy system, przyjęty obecnie przy kopaniu studzien, a polegający na tem, że murowanie rozpoczyna się jednocześnie z kopaniem; ziemia nie obsypuje się wtedy i nie trzeba jej podpierać, gdyż mur powstrzymuje ją mocno i obsuwa się sam siłą swego ciężaru.
Ale system ten miał być zastosowany dopiero wtedy, gdy przez kopanie dosięgnie się do mocnego gruntu.
4 listopada pięćdziesięciu robotników wykopało na szczycie Wzgórza Kamieni okrągły otwór szerokości sześćdziesięciu stóp.
Łopata napotkała najpierw warstwę czarnoziemia, którą usunięto z łatwością. Po niej nastąpiła warstwa miałkiego piasku, grubości dwuch stóp, a wreszcie białej gliny, którą wydobyto również bez trudności.
Głębiej nieco napotkało się twardszą już żyłę skalistą utworzoną ze skamieniałości muszli i odtąd praca posuwać się zaczęła nieco wolniej.
Otwór miał już wówczas sześć stóp głębokości, postanowiono też rozpocząć obmurowywanie go.
Przedtem jednak wstawiono we wnętrze otworu rodzaju koła z twardego, dębowego drzewa, a krąg posiadał dokładny wymiar zewnętrznego obwodu kolumbiady. Na tem
Strona:Z Ziemi na Księżyc w 97 godzin 20 minut.djvu/141
Ta strona została przepisana.