Strona:Z Ziemi na Księżyc w 97 godzin 20 minut.djvu/244

przez Reiset’a i Regnault’a i podanym przez Michała Ardan. Wiadomo, iż powietrze składa się z 21 części tlenu i 79 części azotu; otóż, co się dzieje podczas aktu oddychania? Zjawisko bardzo proste. Człowiek pochłania z powietrza tlen, niezbędny do podtrzymania życia i wyrzuca z siebie azot. Raz użyte powietrze traci około swego tlenu i zabiera prawie tyleż kwasu węglowego, który wytwarza się przy łączeniu się krwi z tlenem. Zdarza się więc czasem, że w miejscu zamkniętem, po upływie pewnego czasu, cała ilość tlenu zamienia się w kwas węglowy, którego działanie jest bardzo szkodliwe.
 Wobec tego, że azot pozostaje w stanie niezmienionym, zadanie polegało na tem, by 1-o odzyskać wchłoniętą ilość tlenu i 2-o usunąć kwas węglowy. Dokonać tego można za pomocą chloratu potasu i wodorotlenku potasu.
 Chlorat potasu jest solą, która krystalizuje się w formie drobnych, białych słomek; gdy się je podda działaniu temperatury powyżej czterystu stopni, zamienia się on w chloran potasu, przyczem wydziela z siebie zawarty tlen. Osiemnaście funtów chloratu potasu zawiera siedem funtów tlenu, czyli ilość niezbędną dla podróżnych w ciągu dwudziestu