Strona:Z Ziemi na Księżyc w 97 godzin 20 minut.djvu/252

Ta strona została przepisana.

aparatu połączone było jednak z poważnemi trudnościami.
Co do wyboru miejsca, to został on szybko dokonany. Chodziło o wybór wysokiej góry, a tych nie posiadają Stany Zjednoczone zbyt wiele.
W rzeczywstości wielki ten kraj przecinają dwa pasma gór, między któremi przepływa wspaniała Missisipi, którą amerykanie nazywaliby królową swych rzek, gdyby wogóle nie byli tak przeciwni istnieniu królów.
Na wschodzie najwyższym szczytem jest New-Hampshire, którego wysokość nie przewyższa pięciu tysięcy sześciuset stóp.
Na zachodzie natomiast znajdują się wysokie góry skaliste, ogromny łańcuch, który zaczyna się przy cieśninie Magellana, biegnie wzdłuż całej zachodniej części Ameryki południowej pod nazwą Andów, czy też Kordylierów, przechodzi przez przesmyk panamski i ciągnie się znów przez całą Amerykę północną, aż do brzegów morza północnego.
Góry te nie są zbyt wysokie i Alpy czy Himalaje spoglądałyby na nie ze swej wysokości z wyraźną pogardą. Najwyższy ich szczyt ma zaledwie dziesięć tysięcy siedemset stóp, gdy Mont-Blanc ma czternaście tysięcy czterysta trzydzieści dziewięć, a Kints-Chin-