Mapa selenographica, wydana w czterech planszach i uchodząca słusznie bardzo za prawdziwe arcydzieło pracy i cierpliwości.
Przedstawiała ona z nadzwyczajną ścisłością wszystkie szczegóły tarczy księżyca, zwróconej ku ziemi: góry, doliny, kratery, rozpadliny oznaczone tu były z całą dokładnością i podaniem ich wymiarów, a nawet od nazw gór Doerfla i Leibnitza, które wznoszą się na wschodniej części księżyca, aż do Mare Frigoris, które zajmuje północną jego część.
Był to dokument niezmiernie cenny dla naszych podróżnych, gdyż mogli zacząć badać kraj, zanim dotkną go swemi stopami.
Prócz tego zabrali oni ze sobą trzy sztucery i trzy karabiny do kul wybuchowych, jak również duży zapas prochu i ołowiu.
— Nie można przewidzieć z kim się tam spotkamy, — tłomaczył Michał Ardan. — Może ludzie czy zwierzęta nie będą zadowoleni z naszej wizyty. Trzeba więc być przygotowanym na wszelkiego rodzaju przyjęcia.
Obok tych narzędzi, służących do obrony życia, zabrano też łopaty, kilofy, piły ręczne i inne, tym podobne rzeczy, nie mówiąc o ubraniu, przystosowanem do rozmaitej temperatury.
Michał Ardan chciał zabrać ze sobą pew-
Strona:Z Ziemi na Księżyc w 97 godzin 20 minut.djvu/259
Ta strona została przepisana.