Strona:Z Ziemi na Księżyc w 97 godzin 20 minut.djvu/68

dzi tu o pocisk przeznaczony do rozbijania murów i opancerzeń. Wystarczy pięć, jeśli damy mu ściany, któreby wytrzymały nacisk gazów z prochu. Pytanie należy więc postawić w następujący sposób: Jaką grubość ścian powinien posiadać granat lany z żelaza, by jego waga ogólna nie przekraczała dwudziestu tysięcy funtów? Nasz znakomity kalkulator, kochany Maston, obliczy nam to natychmiast.
 — Nic łatwiejszego! — odpowiedział szanowny sekretarz komitetu i to mówiąc, nakreślił na papierze kilka formuł algebraicznych. Z pod pióra jego leciały teraz P i X podniesione do dziesiątej potęgi, wreszcie Maston ogłosił rezultat swych obliczeń.
 — Ściany mogą posiadać grubość zaledwie dwóch palców.
 — Czy to wystarczy? — niedowierzającym tonem zapytał major.
 — Nie, rozumie się, że nie! — odpowiedział prezes.
 — Cóż więc poczniemy? — spytał zakłopotany Elphiston.
 — Użyjemy innego metalu!
 — Miedzi — dodał Morgan.
 — I to byłoby za ciężkie, ale zaproponuję wam coś lepszego.
 — Cóż takiego? — pytał major.