Strona:Z Ziemi na Księżyc w 97 godzin 20 minut.djvu/84

Ta strona została przepisana.

w prostej linji od ogni sztucznych, składających się, jak i proch, z siarki i saletry.
Ale, jeśli uczeni nawet z uporem powtarzają zmyśloną historję wynalezienia prochu, mało kto zdaje sobie sprawę z jego potęgi fizycznej. Otóż nad sprawą tą należy się głębiej zastanowić, by ocenić znaczenie pytania, jakie musiał rozstrzygnąć komitet „Gyn-Klubu“.
Litr prochu waży około dziewięciuset gramów, wydaje on przy wybuchu czterysta litrów gazu, który, wytwarzając się i znajdując pod działaniem temperatury dochodzącej do dwuch tysięcy czterystu stopni, wypełnia przestrzeń czterech tysięcy litrów. Waga prochu odnosi się do wagi powstających z niego gazów, jak jeden do czterech tysięcy. Z tego można wnosić, jak strasznem jest ciśnienie tych gazów, stłoczonych w przestrzeni cztery tysiące razy za małej dla ich objętości.
Wszystkie te dane posiadali członkowie komitetu, gdy następnego dnia zebrali się na trzecie posiedzenie. Barbicane udzielił głosu majorowi, który podczas wojny był dyrektorem prochowni.
— Drodzy towarzysze! — zaczął ten znakomity chemik. — Muszę wam przedewszystkiem podać kilka niezbitych liczb, które po-