Strona:Z martwej roztoki.djvu/123

Ta strona została uwierzytelniona.

JEDYNE PRAWO...


Jedyne prawo: iść —
Nie dać się nieść, jak wiatrem wiany liść —
Ale jak świat w okruchu
Po własnej biedz paraboli —

A gdy z koniecznej Woli
Skończy się kiedyś lot chyży,
Iść dalej w duchu —
Iść wyżej.