Strona:Z martwej roztoki.djvu/190

Ta strona została uwierzytelniona.

DOBROĆ JEST WIELKĄ PANIĄ.


Dobroć jest wielką panią,
Co trwoni mężowe mienie —
Gdy ją oszczerstwem ranią,
Ma jedną broń: milczenie.

Któż bowiem może orzec,
Co gańbą, a co zaś chwałą?
Jednemu wystarcza korzec,
Drugiemu sto korcy mało.

Wszelako smutny żywot
Z dobrocią żennego męża —
Na służbie (niema dziwot)
Lat resztę domitręża.