Strona:Z martwej roztoki.djvu/204

Ta strona została uwierzytelniona.

8.

O serce, nie łam się klęską,
Nie mrzyj pod losu grotem;
Wiosna ci odda z nawrotem,
Co zima zdarła zwycięzko.

Ileż ci jeszcze zostało!
Świat cały u twoich stóp.
Miń zmarłych nadziei grób
I idź na życie śmiało!