Na to odpowiem otwarcie: mem hasłem
Umieć Chrystusa ukrzyżowanego,[1]
A mym programem: w zastygłem, w zagasłem
Sercu rozbudzić silną wiarę w Niego.
Lecz nie na ludzkiej mądrości gruntować
Ma się ta wiara, lecz tylko jedynie
Na mocy Bożej, bo kto tak budować
Będzie, wieczyste otrzyma zbawienie!
W takiej to wierze i nasi przodkowie
Śród prześladowań przy czystej wytrwali
Ewangelii — podczas gdy Panowie
I miasta od niej zwolna odpadali.
I jak gdy ludzie w wojny krwawych czasach
Z doliny do gór z trwogą uciekają,
Gdzie kopią doły w niedostępnych lasach,
W które najdroższe swe skarby chowają,
Tak też i oni uchodząc przed srogiem
Prześladowaniem, rzuciwszy w dolinach
Wszystko, co mieli — a tylko przed wrogiem
Najdroższy skarb swój skryli w gór jaskiniach!
Skarb chrześcijanom najdroższy na ziemi,
Skarb, co nie ginie ani nie przemija,
- ↑ Korynt. 2—5.
