Strona:Z tajników archiwów dyplomatycznych (stosunki polsko-amerykańskie w latach 1948-1954).pdf/108

Ta strona została przepisana.

że w tej sytuacji skoro Departament Stanu sprzeciwia się udzieleniu pożyczki Polsce on jako prezes Banku Światowego nie będzie na to naciskał, choć osobiście uważa, że pożyczka dla Polski jest sensownym przedsięwzięciem finansowym[1].
John McCloy w memorandum, które przesłano 17 czerwca 1949 r. Lovettowi zwrócił uwagę, że zakup przez Polskę wyposażenia do wydobycia węgla zwiększa potencjał wojskowy w Polsce w warunkach trwającego napięcia między Wschodem i Zachodem. Jeszcze raz podkreślił, że bez poparcia Departamentu Stanu Bank Światowy nie udzieli Polsce pożyczki[2].
Banki amerykańskie konsultowały się z Departamentem Stanu w sprawach tranzakcji finansowych z Polską. Tak np. kiedy Bank Polski zwrócił się o przedłużenie spłaty pożyczki do Fedral Reserve Bank of New York, bank amerykański zasięgnął opinii Departamentu Stanu czy przystać na prośbą polską. W tym wypadku 9 lutego 1949 r. Departament Stanu oświadczył, że bank nowojorski powinien kierować się względami handlowymi[3]. Podobne stanowisko Departamentu Stanu zajął wobec przedłużenia przez Polskę spłaty pożyczki udzielonej przez Bankers Trust Company w wysokości 13 mln dolarów[4].
W dniu 5 kwietnia 1949 r. odbyła się w Waszyngtonie konferencja prasowa z udziałem Mikołajczyka, Bańczyka i Wójcika. Na konferencji padło pytanie: „Czy rząd amerykański może pomóc Polakom w chwili obecnej? Jeśli tak to w jaki sposób?”. Odpowiedź Mikołajczyka brzmiała: „Nie ma obecnie gwarancji, że pomoc materialna przesłana Polakom dotrze do nich. Oznacza to, że pomoc materialna nie może być skuteczna. Jeśli Polska miałaby wolne instytucje, byłaby taka gwarancja, lecz obecnie takich instytucji nie ma[5].

Odzyskanie mienia polskiego w Niemczech

W wyniku grabieży na terenie Niemiec znajdowało się mienie polskie, które w myśl ustaleń aliantów powinno powrócić do ich prawowitych właścicieli. Na terenie amerykańskiej strefy okupacyjnej działała Polska Misja Restytucyjna. Była to placówka Biura Rewindykacji i Odszkodowań Wojennych.

Polska Misja Wojskowa w Niemczech żądała restytucji 21 statków, głównie holowników, które były zarejestrowane w Gdańsku, a po wojnie znalazły się w strefie

  1. Tamże.
  2. Central Files: 860C.51/6-1748. UPA Reel 16.
  3. Central Files: 860C.51/2-949. UPA Reel 16.
  4. Por. Export-Import Bank, Polish Loans, Hearings before Investigations Subcommittee, 81st Congress, 1st Session, Pursuant to S. Res. 52, May 16-18, 1949. Item 302. GPO, Washington 1949.
  5. AMSZ, Z9. T39. W3.