Dług ten wraz z odsetkami, został skonsolidowany układem z 14 XI 1924 r. (Dz. U. R.P. z 1926 r. Nr 104 poz. 605) na sumę 178,5 mln dol. z rozłożeniem spłaty do 15 XII 1984 r. z możliwością ulgowych opłat w okresie 1924-1929 przy oprocentowaniu 3% w okresie 1924-1932 oraz 3,5% w okresie dalszym.
Zwiększenie sumy zadłużenia w porównaniu do sumy skonsolidowanej wynikało na skutek skorzystania przez Rząd Polski z prawa ulgowych spłat (wystawienie obligacji na część rat odsetkowych przypadających na lata 1924-1929). Normalna obsługa długu była dokonywana do połowy 1931 r., tzn. do czasu ogłoszenia tzw. Moratorium Hoovera.
b) Zobowiązanie Polski z tytułu lend-leasu — 12,5 mln dolarów. W 1947 r. rząd USA wysunął propozycję zlikwidowania zobowiązań Polski z tytułu lend-leasu poprzez zapłatę 125 mln zł na rzecz ambasady USA na koszty utrzymania tej placówki.
Suma powyższa stanowiła podówczs równowartość 12,5 mln dolarów. Sprawa była rozpatrywana przez MSZ, przy czym według oświadczenia ministra T. Łychowskiego z 15 I 1948 r. minister spraw zagranicznych wysunął przeciwko przyjęciu propozycji amerykańskiej zastrzeżenia natury politycznej.
Dług ten powstał z tytułu kredytu udzielonego przez firmę Standard Car Finance Cororation w Pittsburgu na sfinansowanie w Polsce budowy taboru kolejowego przez firmę Lipop, Ran i Loewenstein na podstawie umowy z 1929 r. Skarb Państwa wydał firmie Standard Car 7% bilety skarbowe, których nie umorzona część na podstawie układu z 28 IX 1937 r. została zamieniona na 4,25% bony Skarbu Państwa ze spłatami amortyzacyjnymi do końca 1951 r.
Była to pozostałość z różnych pożyczek emitowanych na rynku amerykańskim, a mianowicie:
a) 4,5% (dawniej 6%) pożyczka dolarowa z 1920 r. — 12,1 mln dol. Pożyczka ta, której początkowa suma emisji wynosiła ok. 20 mln dol. rozprowadzona była wśród Polonii amerykańskiej.
Była to pożyczka 20-letnia, bez żadnych specjalnych zastawów. W 1938 r. skonwertowana została dla posiadaczy zagranicznych na 4,5% obligacje amortyzacyjne z końcowym terminem amortyzacji 1958 r.
b) 4,5% (dawniej 8%) pożyczka dolarowa z 1925 r. — 70 mln dol.
Pożyczka 25-letnia amortyzacyjna, zabezpieczona zastawem na dochodach z podatku od cukru oraz z Kolei Państwowych. Pierwotna suma emisji 35 mln dolarów. W 1938 r. pożyczka została skonwertowana dla posiadaczy zagranicznych na 4,5% obligacje amortyzacyjne z terminem amortyzacji do 1 VI 1963 r.
