Ta strona została uwierzytelniona.
KOLĘDA,
1.
Jam jest tylko dudka narodu mojego;
Grać mu będę wdzięcznie z z serca uprzejmego.
Nie sobie, ni sztuce, ni gwiazdkom na niebie,
Jeno Tobie Polsko dam muzykę z siebie.
Grać Ci będzie wdzięcznie, póki sił stać będzie,
I sam Ci się chętnie daję za narzędzie.
Ile tylko zechcesz dla uciechy swojej
Możesz grać na sercu, i na duszy mojej.
Rozkażesz?... Ja’ć utnę piosenki radosne,
Jak hajnał skowronka, kiedy budzi wiosnę.
Kiedy płakać zechcesz, w łzach roztopię duszę,
Zakwilę, i łkaniem skały do łez zmuszę.
A kiedy kląć zechcesz, pierś mą struję jadem,
I każda z mych zwrotek wściekłym syknie gadem.