Strona:Z teki Chochlika (O zmierzchu i świcie).djvu/123

Ta strona została przepisana.

Zadrżała Ewa. Ale Adam
Pociesza: „Nie bójże się, madame!
To synek twój nadstawia głowy,
Lecz w wojnie — całkiem pokojowej!“

1878.
Wiersz ten napisany został na wieść o bitwie krwawej, stoczonej przez austryackie wojsko z bośniacko-hercogowińskimi powstańcami, w której to bitwie galicyjskie pułki w pierwszy ogień wysłane ciężkie poniosły straty.

C. k. Rubensów pendzlem picta
Od wstępnych, aż — aż po „edykta“.

Na ostatniej stronicy zamieszcza Gazeta Lwowska urzędowe ogłoszenia, zwane edyktami. Ogłoszenia, te dające obraz galicyjskiej nędzy, dziwnie niekiedy odbijają od różowych wstępnych artykułów tego dziennika.

To Sztajeramty co wśród pracy
Brzęczą wciąż „Płaćcie o Polacy!

Sztajeramtami lud nazywa urzędy podatkowe, przyswoiwszy sobie ten wyraz z czasów germanizacyjnego systemu.

W egzekucyjny zbrojny palet.

Palet egzekucyjny tyle co nakaz płatniczy.

Czasem przyleci kruk-minister
I porwie gruszkę — hen! nad Ister.

Alluzya do równoczesnej podróży ministra oświaty, po której rząd okroił atrybucye krajowej Rady szkolnej.

Lecz w wojnie — całkiem pokojowej.

Słowa ministra Andrassego, odnoszące się do bośniacko-hercogowińskiej kampanii.