Ta strona została przepisana.
NIBY.
Niby-jasno i słonecznie
Świeci błękit nam nad głową; —
Wokół płoną niby-Znicze
Drogę znacząc nam dziejową,
Mamy niby-ideały,
Którym niby-wieszcze pieją,
I patrzymy w niby zorze,
Z niby-wiarą i nadzieją!
Niby-stale przy sztandarze
Dziejów naszych trwając myśli,
Sprzęgliśmy ją z myślą obcą;
Ta zaś — tor jej biegom kreśli,
Do księżyca zszedłszy roli,
Niby-rożków swoich końcem,
Świeci nam ta gwiazda nocna
W braku słońca — niby-słońcem!
