Strona:Zacharyasiewicz - Teorya pana Filipa.djvu/110

 — Według stawu grobla! Zresztą mam nadzieję otrzymać zatrudnienie przy nowobudującym się kościele.
 — To już lepszy interes!
 — Otóż chciałbym pańskiej rady, a jeżeli tego będzie potrzeba, pośrednictwa!
 — Jak najchętniej. Ludzi takich jak pan zawsze proteguję. Wiem co znaczy praca i to jeszcze w początkach!
 — Przyznam się panu, że mam pewne zamiary...
 — Jeżeli zamiary dobre, to śmiało do celu!
 — Nic tak nie trwoży człowieka jak każdy krok stanowczy...
 — Śmiało, śmiało, mój panie! Najlepszą zaletą dzisiejszych budowniczych jest śmiałość. Cienkie a wysokie ściany, to mi śmiała robota! Nie sztuka ułożyć mur trzyłokciowej grubości! Ale tak... wysunąć go na dwie małe cegiełki, potem wymuskać, porobić fiksy faksy, przykryć lekkim daszkim i kamienica gotowa! Trzy takich kamienic byłoby z jednej starej! Jaka oszczędność materyału.
 — Ale też potem kaci biorą takie domy!... Spodziewam się, że dom, który zamierzam zbudować...
 — Przy której ulicy?
 — Tu... bardzo blizko nas!
 — Niema żadnego wolnego gruntu!
 Twarz budowniczego zmieniła się.