Strona:Zacharyasiewicz - Teorya pana Filipa.djvu/111

 — Jakto? — zapytał z pewną trwogą — grunt zajęty? To być nie może!
 — Daję panu słowo honoru!
 Budowniczy pobladł.
 — O tem nic nie wiem! — wykrztusił.
 — Ale ja wiem, mój panie! Sam byłem przy umowie!
 — Któż to może być?...
 — Osias Fischbein!
 — Osias Fischbein?
 — Bardzo bogaty człowiek!
 — Ależ... to... izraelita!
 — Wszak dzisiaj na to się nie zważa. Ustawa zniosła przywileje religijne...
 — Jednak różnica religii...
 — Co pan chcesz! Według ustaw dzisiejszych można przecież wziąć ślub bezwyznaniowy, a cóż dopiero jeżeli taki bogaty człowek jak pan Osias Fischbein...
 — To nieprawda! — krzyknął młody człowiek aż szyby zabrzęczały — to być nie może, to nikczemna plotka lub żart niewczesny!
 Pan Malina spojrzał z zadziwieniem na budowniczego, którego twarz blada była teraz podobną do rozpalonego bronzu.
 — Czego się pan unosisz? — zapytał z pewną obawą spokojny człowiek, widząc że na rękach gościa prężą się żyły jak postronki.