siłku, by się opanować i przezwyciężyć, dostroić i zastosować do wymagań i potrzeb środowiska.
Poszukiwać form łatwych, zrozumiałych dla nich.
Posuwać się naprzód ostrożnie, — stopniowo, — nie kwapiąc się o rychłe osiągnięcie rezultatu. Zawsze przed oczyma mając — ideę przewodnią: usamodzielnianie dziecka, otwieranie coraz nowych możliwości wypowiedzenia się inicjatywie jego.
Czujna obserwacja kliniczna najdrobniejszych nawet zjawisk na płaszczyźnie dnia codziennego.
Strzec się złudzeń, że już się wie coś napewno i — że się już poznało dziecko.
— Organizacja pracy. 1) Dyżury i dobrowolna pomoc. 2) Prace odpowiedzialne. 3) Roboty ręczne. 4) Prace szkolne.
— Organizacja rozrywek.
— Sąd Koleżeński — jako związek równouprawnienia dziecka. Jako próba regulowania współżycia jednostki z jednostką, jednostki z gromadą, współpracy z dorosłymi — drogą oceny moralnej czynów już spełnionych.
— Od oceny moralnej — do środków zaradczych, kształtujących prawo: Rada Samorządowa.
