§§ 30. Sąd uznaje, że A nie mógł postąpić inaczej.
31. Sąd składa winę na warunki, przypadek, nie winiąc A za to, co się stało.
32. Ponieważ wielu czyni to samo, byłoby niesłusznie, potępiać jednego za to, co czyni wielu bezkarnie.
33. Sąd za to, co uczynił A, składa odpowiedzialność na B.
§§ 40. Sąd uważa, że B nie powinien gniewać się na A.
41. Sąd prosi, by przebaczono A.
42. Sąd prosi, by zapomniano.
§§ 50. Sąd przebacza A, który móg nie wiedzieć, lub nie rozumiał, że tego robić, mówić nie wolno — nie należy. Sąd wyraża nadzieję, że A dowiedziawszy się, zrozumiawszy, więcej tego nie zrobi, mówić tak nie będzie.
51. Sąd przebacza A, który niezupełnie zrozumiał, co robi, mówi. Sąd wyraża nadzieję, że A więcej tego nie zrobi.
52. Sąd przebacza A, bo nie wiedział, że tak się stanie, to nieumyślnie, przez nieostrożność, przez pomyłkę, przez zapomnienie.
53. Sąd przebacza A, bo on nie miał zamiaru zrobić B przykrości, ubliżyć.
54. Sąd przebacza A, bo to był żart (głupi żart).
