Strona:Zakład Wychowawczy „Nasz Dom”.djvu/93

szą dla dzieci — prostota w określeniu. Nazywamy: — „listą wczesnego wstawania“.
 Co kwartał przyjmuje się zgłoszenia: kto chce wstawać na pierwszy odgłos dzwonka porannego? — Pierwszy dzwonek — na wstawanie, drugi — na zebranie się w jadalni. W jadalni — lista. Każdy mówi, czy wstał natychmiast, gdy usłyszał dzwonek, czy nie odrazu.
 Po upływie 3 miesięcy oblicza się. Ci, którzy wstawali odrazu i podchodzili do zapisania się, lub nie wstali odrazu poniżej 5-ciu razy (taka jest umowa, że niewstanie odrazu poniżej 5-ciu razy nie jest jeszcze porażką), otrzymują „pocztówkę pamiątkową wczesnego wstawania“. Pocztówkę z widoczkiem wiosny, lata, jesieni, zimy zależnie od sezonu, — z napisem zgóry już ustalonym.
 — Zapisywanie się na tę listę — rzecz zupełnie dobrowolna.
 — Ze względów praktycznych — „lista wczesnego wstawania“ dla życia internatu ma duże znaczenie. Wyklucza przykre, brutalne sceny, które zna każdy internat. — Bywa, że ktoś nie zapisze się na dany kwartał. — To nic: rzeźki nastrój poranka — nie utrzyma go i tak w łóżku długo.
 Jako zabieg wychowawczy — to było pierwsze rzucenie hasła: „przezwyciężaj się“ — nie jako oderwanego morału, ale konkretnego wskazania: — o w tem się przezwyciężaj, — podchwyconego przez dzieci nad wyraz ochoczo. I bardzo szybko dało pochop