Strona:Zakład Wychowawczy „Nasz Dom”.djvu/97

 Zakłady — zawsze jednego i tego samego dnia w tygodniu. W niedzielę zrana, przed śniadaniem. Spisuje wychowawca. Notuje się w 2-ch rubrykach: 1) o co się zakłada, ile razy wymawia, 2) wygrał, czy przegrał i ile razy czynił. Znak wygranej — 2 cukierki. Nic innego, nie żaden przedmiot pożądany, nie pieniądz, nic — tylko 2 cukierki — zawsze jednakowe — jako symbol wygranej.
 Gdy ktoś przegra, cukierków nie bierze, gdy wygra, — wtedy spłaci kasie ogólnej — oddaniem wygranych. (Nie było wypadku, żeby kto o spłaceniu należności zapomniał).
 Zakładają się: o przeklinanie, przezywanie, dokuczanie, kłamstwo, branie cudzych rzeczy, o przeróżne dokuczliwe przyzwyczajenia, których-by pozbyć się radzi, ruchy nałogowe, słowa, moczenie się, zaniedbania w nauce, w dyżurach, spóźniania się, o ilość spraw, oględność w zapisywaniu innych na sprawy i t. p., albo o nabycie jakichś przyzwyczajeń: czytanie książek, mycie zębów i t. d. Niektórzy nie mówią o co. Zakłada się, zastrzega sobie tyle a tyle razy, ale nie wyjaśnia o co. Są tacy, którzy przez długie miesiące zakładają się o jedno i to samo, wciąż stopniowo zmniejszając ilość wymówionych razy. Dochodzą do zera, utrzymują się na zerze czas jakiś i o co innego zakładać się zaczynają.
 Są tacy, którzy zniechęcają się łatwo, próbują to i owo, nie udaje się, sugestja ciągłych upadków zbyt silna, tracą wiarę w moc swoich postanowień i skuteczność dorywczo stosowanych wysiłków woli i — zakładanie się przerywa-