Strona:Zarys dziejów miasta Tczewa.djvu/77

uchwalany od czasu do czasu wedle potrzeb. Gdy jednak sejm pacyfikacyjny w Warszawie roku 1717 uchwalił na utrzymanie armji koronnej stały podatek, a na Prusy król. nałożono kwotę 311.858 fl. i 7 gr., stany pruskie postanowiły pobierać odnośny podatek od miast na podstawie taryfy z roku 1683, t. j. z czasu, gdy dochody z akcyzy były jeszcze znaczne. Wobec zmienionych warunków w wieku 18, ograniczenia sprzedaży piwa miejskiego poza miastem, co spowodowało ogólną zmianę dochodowości miast, podatek wojskowy, raz ustalony, był dla niejednych miast ciężarem.
 Pozatem niedobory budżetowe pokrywano wzorem innych miast zwykłą kolektą, której wysokość dla każdego domu miejskiego, rzemiosła oraz poszczególnych kupców i kramarzy ustalała specjalna komisja, składająca się z przedstawiciela magistratu, ławników sądu i radnych miejskich. Czy nadto pobierano jaki stały podatek budynkowy i pogłówne od mieszkańców nieobywateli jak w Malborku, nie wiemy narazie. Na pokrycie nadzwyczajnych wydatków zaciągano pożyczki zwrotne w kilku latach. Tak w latach 1769 do 1772 wydatkowano na wojsko jen. Bellinga 10.000 tal., podczas gdy normalne dochody w r. 1770 wynosiły 3414 tal., a rozchody 3271 tal., a w roku następnym 6918 wzgl. 6894 tal.
 Rozchody budżetowe w głównej części przypadały na podatek wojskowy, wynoszący od r. 1717 stale 1.924 tal. Był to jedyny podatek państwowy, nie licząc nic nieznaczącego podatku gruntowego, płaconego staroście. Pozatem bardzo drobne były wydatki łożone na sądownictwo, sprawy kościelne i szkolne jakoteż opiekę społeczną. Sędziowie, ławnicy, burmistrzowie i sekretarz mieli udział w grzywnach i różnych opłatach targowych. Wynagrodzenie burmistrzów w ostatnich latach przynależności do Polski, a było już z dawna w zwyczaju, było następujące: burmistrz dyrygujący Chr. Waldau pobierał 20 tal. stałej pensji, postojowe na jarmarku, pewną opłatę od pieczętowania dokumentów oraz kilka mórg łąk miejskich. Zastępca jego Michał Hildebrandt stałej pensji 20 tal., oraz skromne opłaty za wpis rachunków sierocych; sędzia miejski Joh. Gottlieb Schultz pobierał 50 fl. stałej pensji oraz mały udział w karach czy winach płaconych — rozsądzał jednak spory nieprzekraczające 10 tal. Kasjer miejski Natanael Stoermer otrzymywał 50 fl., zastępca sędziego Chr. Świderski 50 fl., zastępca kasjera Dawid Hollatz 50 fl. Natomiast sekretarz magistracki i równocześnie notarjusz sądowy Karol Ludwig Forster pobierał 80 tal., na papier 2 tal. 60 gr., czynsz za biuro 10 tal., oraz pewne ściśle ograniczone opłaty kancelaryjne.
 Magistrat wybierany przez R. Miejską składał się z trzech burmistrzów oraz trzech rajców. Trzej burmistrzowie kolejno po roku przewodniczyli i zwali się przez ten rok jeden prezy-