nym lub szarawym lakiem. Pieczęcie pod l) do 3) nie znajdują się bezpośrednio na dokumencie, lecz w osobnej osadce drewnianej lub blaszanej, złączonej z dokumentem sznurami. Tego rodzaju pieczęcie znajdują się na dokumentach pisanych na pergaminie. W wieku 19 zaczęto używać stempli kauczukowych. Z stempli znane nam są:
8. stempel z lat 1850 z napisem dookoła gryfa: MAGISTRAT ZU DIRSCHAU, średnicy 28 mm.
9. st. z lat 1910 z napisem dookoła nieładnego gryfa: Siegel der Stadt Dirschau, średnicy 30 mm. Wzór gryfa wzięty z Siebemachera.
10. st. z r. 1910 z podobnym napisem a nieco odmiennym gryfem.
11. st. z r. 1920 z napisem dookoła orła polskiego: MAGISTRAT MIASTA TCZEWA.
12. st. z r. 1921 z gryfem jak pod 9) a napisem jak pod 11).
13. st. z r. 1926 z gryfem wzorowanym na nalepce miejskiej z roku 1880 odmiennym od gryfa pod 9) a zbliżonym do Gryfa Samborowego.
Kolorami miasta były dawniej kolor złoty i niebieski, a w połączeniu z herbem złoty gryf na niebieskiem tle. Kolorami miejskiemi malowano w dawnych wiekach szlabany miejskie.
∗ ∗
∗ |
Z początkiem wieku 18 rozpoczyna się powoli upadek gospodarczy miasta. Przyczyn ogólnych szukać należy w ogólnym rozstroju państwowym, jaki ujawniać się zaczyna od śmierci króla Jana Sobieskiego, a w skutkach swych tak dobitnie ujawnił się za czasów saskich. Oprócz ogólnych tych wpływów, jakim miasto Tczew podlegało wspólnie z innemi miastami polskiemi, działały tu jeszcze miejscowe przyczyny. Były one różne, a datują już z wieku poprzedniego, kiedy to starostowie rozpoczęli ograniczać uprawnienia i dochody miejskie. Ale wówczas miasta posiadały jeszcze wpływy i łatwo mogły się obronić. Pięćdziesiąt lat później pozycja ich była słabsza. Zaczynają się pojawiać na majątkach starościńskich i szlacheckich rzemieślnicy, piekarze i rzeźnicy żydowscy z wielką szkodą dla rzemiosła miejskiego. O zaniku przemysłu piwowarskiego mówiliśmy już wyżej. Ludność, której możliwość zarobkowania stawała się mniejsza, ubożała. Handel zbożem, kwitnący kiedyś, zanikał. Pewien zysk mieli
