Baranku Boży, Panie!
Który ludzkie złości
Gładzisz, oddal karanie,
Skłoń się do litości.
Miłości niepojęta,
Duchu święty Boże!
Prosim, Twa łaska święta
Niech nam dopomoże.
Ewangielia cała
Z ust Boskich pochodzi;
Ta ludziom światło dała,
Ta nas Bogu rodzi;
Bóg sam naukę daje,
Który nie omyla,
Iż się szczęśliwym staje,
Kto do niéj przychyla.
Te słowa ukazują
Nam drogę do nieba,
Te i ścieżki prostują,
Któremi iść trzeba.
Panie! spraw, niech je mamy
W sercu i w pamięci,
Abyśmy w nieba bramy
Zostali przyjęci.
Wierzę w Boga jednego,
Stwórcę nieba, ziemi,
Ojca wszechmogącego,
Co rządzi wszystkiemi;
W Jezusa, Syna Jego,
Który dla zbawienia
Ludu z Ducha świętego
Nad bieg przyrodzenia
Począł się i narodził
Z Maryi Dziewice,
Nauczając obchodził
Miast i wsiów ulice;
Za nas ukrzyżowany,
Umarł, jako znamy,
I w grobie pochowany,
Zstąpił w piekieł bramy.
Zmartwychwstał dnia trzeciego,
W niebie po prawicy
Siadł w chwale Ojca swego,
Potem z tej stolicy
Przyjdzie zmarłych i żywych
Sądzić ostatecznie;
Nagrodzi sług prawdziwych,
Złych ukarze wiecznie.
Wierzę w Ducha świętego,
Jeden Kościół święty,
Który od najwyższego
Pasterza jest wzięty;
I Świętych obcowanie,
Grzechów odpuszczenie,
Ciał ludzkich zmartwychwstanie,
Życia wieczne mienie.
Przyjmij, Panie łaskawy!
Ofiary złożone,
To wino i chleb prawy
Od Ciebie stworzone.
Aby w Twe święte Ciało
I krew przemienione
Żywym, zmarłym zjednało
Na wieki obronę.
Myśl, wolą, serca Tobie
I dusze dajemy,
Rządź niemi w każdej dobie,
Dopóki żyjemy;
Abyśmy należycie
Twe prawa pełnili,
Bez grzechu wiodąc życie
Nieba dostąpili.
Wszystko, co tylko mamy
I co mieć możemy,
Od Ciebie to być znamy,
Tobie oddajemy;
Spuszczaj rosę na ziemię
Z Twojej Opatrzności,
Błogosław ludzkie plemię.
Udziel mu żyzności.
