Przez to był z raju wygnany
I na wieczną, śmierć skazany;
Lecz Pan użalił się tego,
Myślił o zbawieniu jego.
Wnet Aniół Pannie zwiastował,
0 czém Prorok prorokował,
Iż miał powstać Syn z zacnego
Plemienia Dawidowego.
Weselcie się, ziemskie strony;
Puściwszy niebieskie trony,
Bóg idzie na te niskości
Z niewymownej Swéj litości.
Weselcie się i Anieli,
A bądźcie z tego weseli,
Że się nam Bóg w ciele stawi,
Ten upadek nasz naprawi.
Weselcie się, wszyscy Święci,
I wy ludzie, smutkiem zdjęci,
Idzie na świat Odkupiciel,
Strapionych wszystkich Zbawiciel.
Wesel się, stary Adamie,
Wesel się i Abrahamie;
Już wstaje Twe pokolenie,
Wszystkich narodów zbawienie.
Wesel się i ty, Dawidzie,
Oto Król do ciebie idzie,
Który na tronie twym siędzie,
Na wieki królować będzie.
Weselcie się i dziateczki,
Matki i wy panieneczki,
Oto Panna Syna rodzi,
Niech ta wieść wszystkich zachodzi.
Którą Arehaniół pozdrowił,
A te słowa do niéj mówił:
Zdrowaś bądź, pełnaś światłości,
Porodzisz Syna w czystości.
Panna gdy to usłyszała,
Pokornie odpowiedziała:
Otom służka Pana mego,
Stań się według słowa twego.
Szczęśliweż to ukorzenie,
Które dało nam zbawienie,
Serce Panny zniewoliło,
Boga z nieba wywabiło.
Przez twą pokorę żądamy,
Niech téj łaski doznawamy,
By nam grzechy nie szkodziły,
Nas od Boga nie dzieliły.
Zjednaj nam u Syna twego,
Zbawiciela świata tego,
Czystość, miłość i pokorę,
Naszę gładzącą niestworę.
Daj nam pozbyć, co jest złego,
Daj dojść dobra najwyższego,
Przez pokorę nas takową
Wpraw w społeczność Jezusową.
Spuśćcie nam na ziemskie niwy
Zbawcę z niebios, obłoki,
Świat przez grzechy nieszczęśliwy
Wołał w nocy głębokiéj;
Gdy wśród przeklęctwa od Boga
Czart panował, śmierć i trwoga,
A ciężkie przewinienia
Zanikły bramy zbawienia.
Ale się Ojciec zlitował
Nad nędzną ludzi dolą,
Syn się chętnie ofiarował,
By spełnił wieczną wolą,
Zaraz Gabryel zstępuje
I Maryi to zwiastuje,
I że z Ducha świętego
Pocznie Syna Bożego.
Panna przeczysta w pokorze
Wyrokom się poddaje,
Iszczą się wyroki Boże,
Słowo Ciałem się staje.
Ach, ciesz się, Adama plemię,
Zbawiciel zejdzie na ziemię;
Drżyj piekło, On twe mocy
W wiecznej pogrąży nocy.
Oto się już głos rozchodzi:
Wstańcie, bracia uśpieni,
Zbawienie nasze nadchodzi,
Noc się w jasny dzień mieni.
