Strona:Zegadłowicz Emil - Motory tom 1 (bez ilustracji).djvu/191

 — siostro — ? —
 — co pan — ? —
 — siostrzyczko — ? —
 — no co — ? —
 — nimógłby ja ją zobaczyć — ? —
 — co też pan ma w głowie! — profesor nie pozwolił; sił pan niema — tu się pan leciwie przy wlókł przez próg — a oddział kobiecy jest na drugim skrzydle —
 (— poco ona tyle i tak prędko mówi? — to może wzbudzić podejrzenie —)
 — sił nie mam, to prawda — ale przecież zajść dałbym rady — na moment — siostrunio —
 — ja ta nic tu nie poradzę —
 — a kto — ? —
 — profesor tylko —
 — a jakbym sam — ? —
 — nie puszczą pana z kurytarza, na bramie zatrzymują, i tamby pana też bez kartki nie puścili  — lepiej wracaj pan do łóżka —
 — a jak też z nią — ? — wczoraj mi mówiła siostra, ta druga, chuda taka, — że lepiej, ale że przytomności niema —
 — ja tam nie wiem, na kobiecy nie chodzę
 Głos inny (to już czwarty: on i trzy kobiety):
 — niema co pytać — chora ta i chora —
 Westchnienie. Ciężkie i nagłe usiąście na stołku. I znów westchnienie.
 W seperatce wszyscy słuchają.
 Szeptem:
 — to on nic nie wie —
 — tragizm to wszystko — panie! — zdecydo-