Strona:Zegadłowicz Emil - Motory tom 2 (bez ilustracji).djvu/073

ju kapitalistycznego i strasznych rzeziach ludzkich zwanych wojnami. Były to początki wieku dwudziestego, zwanego przełomowym lub zwrotnym. Przejdźmy do biblioteki i oglądnijmy ówczesne obrazy — dźwiękowe. Przypatrzcie się temu: to nazywało się rewią wojskową. —
 — a czemu oni wszyscy jednakowi i ruszają się jak zęby maszynki do strzyżenia? —
 — to dlatego, że byli tak tresowani w pewnym wieku i nosili tak zwane mundury —
 — a nie było im to niewygodne, tyle żelaza na sobie nosić i takiej ilości guzików? —
 — zapewne, jednak niektórzy byli w tym rozmiłowani i im więcej widzieli ludzi jednakowo poruszających się, tym większą okazywali radość —
 — a poco ich tak ubierali i tresowali? —
 — na to, by zabijali się wzajemnie —
 — niemożliwe!! —
 — tak było, bo ludzie dzielili się na narody i państwa, wzajemnie się nienawidzące i dążące do zguby wszystkich, oprócz siebie —
 — to oni byli chorzy —
 — chorzy i to ciężko na chciwość, manię wielkości i chęć rządzenia innymi —
 — a ci co stoją na boku, inaczej ubrani, kto to? —
 — ci nazywali się publicznością cywilną i byli w pogardzie u mundurowców —
 — a dlaczego ten człowiek na plecach jest skrzywiony? —
 — takich nazywano garbusami i śmiano się z nich, przez co stawali się złośliwi. Nieznano wtedy