Strona:Zegadłowicz Emil - Motory tom 2 (bez ilustracji).djvu/129

 Najsławniejsza artystka w roli głównej!
 A ta wielkość — to ona — to właśnie ona!
 Wszystko razem: maligna, bicie serca, rozdygotanie, stan wysokiej gorączki.
 40°
 Rzeczywistość matowa, ludzie i przedmioty mają kontury przelewne i wielobarwne.
 Na godzinę przed początkiem próby stał za węgłem ulicy; — naprzeciw teatru. — Dzień wczesny i słoneczny; — maj przecie; — widać stąd doskonale olbrzymi gmach teartu; pierwszy raz tak dokładnie; bo to się zwykle przechodzi, spojrzy i mówi: teatr; i już; czasem jeszcze coś tam nieważnego; o, nie można tak! — Teatr, bardzo proszę, wielka rzecz, świątynia itd. — a gmach olbrzymi, zdobny i zgrabny przy tym — w pośrodku kopuła rozległa, płaska; — i to tam z boku tajemnicze wejście — za kulisy! do garderób! na scenę!
 Myślom i obserwacjom podkładają się te słowa jak nuty:
 — za kulisy —
 — do garderób —
 — na scenę —
 Tymczasem obok ławek przed gmachem zaczęli się zbierać aktorzy; wygoleni — świeżość i elegancja — fjuuu! — Także już i aktorki nadchodzą;— wiosenne, wiotkie, ponętne; usta czerwone; — swobodne — rozśmiane — —
 Spaceruje Cyprjan od rogu do rogu — tam i z powrotem — a zawsze tak, żeby go stamtąd nie widziano. — Raz po raz krew uderza do głowy,