Strona:Zegadłowicz Emil - Motory tom 2 (bez ilustracji).djvu/146

 Cały dom szeleścił, ocierały się oń wizje jak lwice.
 Wybierali się razem na drugą premierę Cyprjana.
 — i znów ona! — wszędzie teraz ona —
 — no więc? — to dobrze, to ma wielkie znaczenie —
 — juz ja tam dobrze wiem, co się za tym kryje —
 — co wiesz — ? —
 — wszystko —
 — to istotnie dużo —
 Myła się u siebie; rozmowa przekraczała drzwi przychylone — tam i z powrotem — zdania zderzały się w wąskiej przestrzeni między drzwiami a futryną, słowa potykały się o próg; trzeba je było — te same — dwa i trzy razy rzucać.
 — tak jest, żebyś wiedział, dużo — wszystko! — Weszła naga do pracowni. Pełna, tłusta lecz bardzo ponętna.
 Cyprjan był w płaszczu kąpielowym. Siedział przy biurku.
 — ja nie chcę! nie chcę — słyszysz! — nie chcę! Mówiła zbyt głośno.
 — słyszę, lecz — czego nie chcesz — ? —
 — nie chcę! — dla ciebie tylko poezja, tylko sztuka, tak — — tylko to co z nią! — a to tylko pretekst — ty już wiesz do czego! — wszystko to — do tego — tak —
 Wycierała szyję i brzuch szorstkim ręcznikiem; skóra poczerwieniała.