Strona:Zegadłowicz Emil - Motory tom 2 (bez ilustracji).djvu/378

rzący zęby: a to są bagnety, a to są armaty, to jest ołów karmiący głodnych — — —
 Wieczór zapada (ileż tak godzin przemedytowałam?! —) mój Cyr — — i ty nie jesteś jeszcze znużony mną i moją miłością? — Co będzie w nocy? czy zechcesz przy mnie zasnąć, abym i ja oczy, tak ciebie żarliwie wypatrujące, przymknąć mogła? —
 Uśnij Cyr w moich ramionach — przytul się — chłodno ci? — przykryję; — ciepło ci? — odchylę; — o Cyr — srebro włosów twych rzuca błyski jasne wśród nocy.
 Oddech twój odrobinę nierówny — ułóż się wygodnie — aby ci tak dobrze było, jak jeszcze nigdy w twym ciężkim życiu.
 Odsunąć się? — o, przysunąć się? — jak? — podsunąć się? — Dobrze, mój Cyr —
 Twoje usta na moich —
 Serce twe na moim —
 Twoje łono na moim —
 Ręce twe obejmują plecy moje —
 Twoje plecy oplatam rękoma moimi —
 Uda twe na moich —
 Ty we mnie, o Cyr!
 Ja w tobie, ja twoja — — — imię mojer Maura — —
 Rozżarzona jestem, płomienie buchają we mnie — nie spalam się, nie; — to pochodnia wieczysta — całopalenie nieustanne — —
 Nie mogę pisać.....