Strona:Zielinski Historia Polski-rozdzial4.djvu/009

Ta strona została przepisana.

wszelkiej kontroli. Wskazywał na to jaskrawo wzrost ilości pieniędzy papierowych w obiegu, który — w liczbach zaokrąglonych — przedstawiał się następująco:

11 XI 1918   —       8,0 mld marek polskich
31 XII 1918   —       9,0 —,,—
31 XII 1919   —      15,3 —,,—
31 XII 1920   —      49,4 —,,—
31 XII 1921   —     229,5 —,,—
31 XII 1922   —     793,4 —,,—
30 VI 1923   —   3 566,6 —,,—
31 XII 1923   — 125 372,0 —,,—










W nie mniej katastrofalnym tempie spadała wartość marki polskiej. Za 1 dolara płaciło się w wyżej wymienionych dniach i latach odpowiednio: 8 mp, 9 mp, 110 mp, 590 mp, 2923 mp, 17 800 mp, 104 000 mp, 6 375 000 mp. Od 11 listopada 1918 r. do 31 grudnia 1923 r. kurs dolara wzrósł zatem o ponad 1 567 000%.

27. Karykatura współczesna

W tych warunkach płace robotnicze i urzędnicze stawały się stopniowo fikcją. Wieś uchylała się od sprzedaży artykułów żywnościowych za bezwartościowe pieniądze. Skurczył się gwałtownie krajowy rynek zbytu. Wobec bezużyteczności marki polskiej jako miernika wartości koszty produkcji kalkulowano w