Strona:Zofia Dromlewiczowa - Przygoda.djvu/82

ptem opowiadał o niezwykłym programie cyrku i o zamierzeniach Karolinki.
 — Trzeba przyznać, że opowieści te wywierały ogromne wrażenie i niemal wszyscy obiecywali solennie przybyć na przedstawienie.
 Pomówiwszy ze znajomymi, spotykanymi na ulicy, Janka i Antoś wstępowali do mieszkań.
 Tam zabierała głos Janka. Antoś posłusznie przytakiwał tylko. Natomiast Janka opowiadała szczegółowo o tem, na jaką biedę narażeni są cyrkowcy i o tem, jak nadzwyczajnie gra mały Jaś na skrzypcach.
 Ta ostatnia wiadomość interesowała specjalnie wszystkie panie z miateczka.
 — Jaś Czarnocki? — pytały z zainteresowaniem.
 — Tak, mały synek pana Czarnockiego.
 — Tego właściciela pałacu?
 — Tak, proszę pani.
 — I będzie występował?
 — Będzie proszę pani.
 — I rodzice mu pozwalają?
 — On niema rodziców, ma tylko ojca, który jest nieobecny.
 — A czy to wypada, aby syn właściciela pa-