Strona:Zofia Dromlewiczowa - Przygoda.djvu/92

 — Biedactwo.
 — Dziewczynka taka chuda, aż strach bierze patrzeć.
 — Pewnie wygłodzona.
 — Ktoby się spodziewał czegoś podobnego?
 Nie wszędzie jednak toczyły się rozmowy w tym tonie.
 — Dzielna dziewczyna! — zachwycała się żona lekarza.
 — Doprawdy, czyn godny podziwu.
 — Tylko młodzież posiada podobny zapał.
 — Państwo się tem zachwycają? — zapytała kwaśno siostrzenica aptekarzowej.
 — Naturalnie.
 — Ale jednak jest to trochę ekstrawaganckie.
 — Ekstrawaganckie być może. Ale jednak dopęli swego. Biedni cyrkowcy, którzy nie mogli się doczekać dziesięciu widzów mają dziś przepełnione przedstawienie.
 — Tak, to prawda.
 — I dlaczego? Bo się do tego zabrało z zapałem trzech chłopców i dwie dziewczynki.
 — Doprawdy, ta mała jest urocza.
 Takie i tem podobne rozmowy prowadziła