Strona:Zofia Dromlewiczowa - Siostra lotnika.djvu/148

że zdobędzie nagrodę na konkursie modeli samolotów.
 Następnego dnia Tomek wpadł jak bomba do pokoju Asi.
 — Asiu, Asiu!
 — Co się stało?
 — Czy czytałaś gazetę?
 — Nie.
 — Jest tam o twoim bracie przedruk z gazet warszawskich.
 — O Janku?
 — No przecież, że nie o Zygmusiu.
 — A co takiego?
 — Podobno w tych dniach rozpoczyna swój lot. Prawda, mam gazetę w kieszeni. Tomek wyjął gazetę i razem czytali obszerną wzmiankę o locie Janka.
 — Dlaczego nic nie mówisz Asiu?
 — Przelękłam się. Czyżby Janek zapomniał o swej obietnicy? Miał mnie przecież wezwać do Warszawy.
 — Albo tu przyjechać. Może jeszcze przyjedzie. Janek nie przyjechał jednak. Nie zapomniał też o swojej obietnicy. Następnego dnia, pan Jasiński otrzymał obszerny list od rodziców Asi, z prośbą by wyekspedjował dziewczynkę do Warszawy.